Miomantis paykullii is een klein soort bidsprinkhaan die zo nu en dan aangeboden wordt op beurzen e.d. Het is niet een heel bekend soort. Meestal wordt hij verkocht als Miomantis, dus zonder specifieke soortnaam, omdat die niet bekend is. De verzorging van alle soorten Miomantis is bijna gelijk, dus deze caresheet kan daarvoor gebruikt worden.
Miomantis komt voor in Afrika, onder andere in Burkina Faso, Egypte, Ghana, Ivoorkust, Kameroen, Kenia, Mauritanië, Mozambique, Niger, Oeganda, Senegal, Togo, Tsjaad en Zimbabwe.
Een groen en een bruin volwassen Miomantis paykulli vrouwtje
Uiterlijk
Miomantis wordt uiteindelijk zo’n 3 cm lang, waarbij het vrouwtje wat breder is dan het mannetje. De kleur varieert, in de loop van de tijd kan een nimfje van kleur veranderen onder invloed van de omgeving. De kleuren die voorkomen zijn lichtgroen, geel en beige-bruin. Er is geen uitgesproken tekening of patroon op de bidsprinkhaan.
Gedrag van Miomantis paykullii
Dit soort bidsprinkhaan is vrij rustig maar als het moet zal zij haar prooi wel achtervolgen. Ook grijpt zij prooien die een beetje groot lijken te zijn voor dit beestje, maar daar trekt zij zich niks van aan.
Als zij schrikt van een aanraking zal zij vaak wegrennen of wegvliegen. Mij is geen speciaal afschrikgedrag bekend tegen roofdieren.
Voedsel
De Miomantis is niet moeilijk te voeren. Zij eet in de nimfenstadia fruitvliegen omdat de nimfjes zo klein zijn dat ze weinig anders kunnen eten. In principe kan je de fruitvliegen lang als voedsel geven, maar later kan de Miomantis ook krekels, motten en huisvliegen eten.
Omgevingseisen voor Miomantis bidsprinkhanen
De Miomantis paykullii stelt geen hoge eisen aan de omgeving. Zij heeft graag een temperatuur van 25 °C, maar kan leven in een omgeving die kan variëren tussen de 18 °C en 30 °C. ’s Nachts mag het iets koeler zijn dan overdag, maar minimaal 15 °C. Dit soort hoeft geen hoge vochtigheid. Sproei ongeveer 3 x per week met water zodat zij wel kan drinken, maar dit water moet ook binnen ongeveer een dag grotendeels verdampt zijn.
Zoals bij alle soorten bidsprinkhanen, heeft dit soort een verblijf nodig die minstens 3x de lengte van het dier hoog is, en minstens 2x de lengte van het dier breed. Voor een volwassen dier is dit dus al heel snel bereikt want ze worden maar 3 cm lang. Bijna elk verblijf is qua grootte dus geschikt, doorgaans is groter ook beter zolang het voer maar wel bereikt kan worden. Zorg voor veel takjes om aan te hangen bovenin het terrarium, deze worden meestal gebruikt voor vervellingen. Nepplanten geven het geheel een leuk uiterlijk.
Voortplanting
De voortplanting verloopt bij dit soort in gevangenschap zonder problemen. Volwassen vrouwtjes van dit soort zijn groter en breder dan de volwassen mannetjes, de vrouwen hebben ook kortere vleugels en veel kortere antennen dan bij de man. De vleugels van de vrouw houden al op voordat het achterlijf eindigt, terwijl bij de man de vleugels uitsteken (vleugels alleen te zien bij volwassen exemplaren). Ook kan het geslacht bepaald worden door de segmenten van het achterlijf te bekijken.
Ongeveer 2 weken na de laatste vervelling is de Miomantis klaar voor een paring. Zorg ervoor dat beide partijen goed gegeten hebben. Het kan zijn dat het vrouwtje het mannetje opeet, dus let goed op of zij agressie vertoont naar de man toe. Als ze dit doet, kan je de paring beter een andere dag weer proberen.
De vrouwtjes leggen ongeveer 10 hele kleine lichtbruine eipakketten. Uit zo’n eipakket komen ongeveer 15 nimfjes. Bewaar deze eipakketen op ongeveer dezelfde temperatuur als waarop ze gelegd zijn, sproei hun bakje met water zodat de vochtigheid hoog is, maar zorg er voor dat er geen schimmel ontstaat. Miomantis vrouwtjes kunnen ook eipakketten leggen die uitkomen zonder dat er een mannetje geweest is. Dit heet parthenogenese. Meestal zijn deze nimfjes minder sterk dan de nimfjes die voortkomen uit een paring. Alle nimfjes die op deze manier zijn geboren, zijn ook vrouwtjes.